Afscheid René Tempel

                                                     Nijmegen 12 November 2025

Onderstaande tekst heeft Willy opgedragen aan René in het crematorium

Afscheid René.

Beste Lydia en familie, beste allemaal.

Een verontrustend telefoontje naar de buurman van René omdat René de telefoon niet opnam. Kort daarna het slechte nieuws dat René zonder een bericht achter te laten in zijn eentje gestorven was. Plots verdwenen uit jullie leven. Gecondoleerd met dit verlies.

Ja René, en ook wij als leden en vrienden van de Bechterew vereniging moeten plotseling verder zonder jou. Jarenlang deed je als Penningmeester het nodige werk voor ons. Je was iemand met structuur en lette op de kleintjes, en over de streep gaan of de randjes opzoeken, no way volgens jou!! Je hield de ledenadministratie bij, inde de contributie, betaalde de kosten sporthal en therapeuten, kortom, je was de spil binnen onze vereniging. En als er ooit eens wat mis ging binnen jouw takenpakket, dan schaamde je je, en wilde je liefst de geleden schade zelf bekostigen. Dat was jij René, je was platgezegd "unne goedzak". Het ging de laatste tijd bergafwaarts met je. Het leek soms wel dat het overlijden van je moeder jouw energie en levensvreugde had aangetast. Steeds vaker moesten we je op de dinsdagavond missen bij het sporten. De ene keer vond je het te koud, de andere keer had je last van je ogen, dan weer had je geen of onvoldoende energie. Bij ons ontstond soms het gevoel dat je vereenzaamde. Uiteraard wisten we dat het niet goed ging met je gezondheid, en dat je van het ene onderzoek in het andere onderzoek belandde, telkenmale met lange tussentijdse wachttijden en zelden met een 100% duidelijke diagnose en helaas ook nooit met een helder behandelplan.

Zelfstandig op dinsdag naar Malden komen , het lukte je niet meer. Je durfde aan anderen ook niet te vragen om je op te halen, typisch René , bescheiden en bang anderen tot overlast te zijn. We zijn dan ook blij dat onze leden jou de laatste tijdregelmatig op de dinsdagavond op toerbeurt hebben opgehaald en thuisgebracht, en op momenten dat je langere tijd niet kwam opdraven op dinsdag ,hebben behoorlijk wat leden een bezoekje aan je gebracht.

Thuis tussen al je modelbouw auto's en andere creatieve schepsels zagen we stapje voor stapje je gezondheid verminderen, maar telkens hield je hoop dat binnenkort de juiste diagnose met het daaraan gekoppelde behandelplan gesteld zou worden, maar even zo vaak werd je daarin teleurgesteld.

Onlangs bestond onze vereniging 40 jaar, jouw 40-jarig lidmaatschap zou komend jaar zijn. We wilden daar dan zeker de nodige aandacht aan besteden, en jou dan eren voor al hetgeen jij voor de verenging hebt betekend. Want dat heb je. Ik ken je inmiddels ruim 25 jaar en weet niet anders dat het Penningmeesterschap "jouw kindje is en was". Dat gaf jouw gelukkig de nodige afleiding en wij witsen dat het goed gebeurde.

Nu ben je er plots niet meer en laat je ons en zeker Lydia met haar man en kinderen in rouw achter.

De Bechterew vereniging moet verder zonder jou als penningmeester en als lid van een vereniging, waarvan we er in voor- en tegenspoed voor elkaar zijn. Ook wij gaan je enorm missen, maar koesteren het idee dat je al die jaren het nodige plezier en afleiding hebt beleefd aan jouw inzet voor onze vereniging.

Beste René, Zonder waarschuwing was je ineens weg, we zoeken troost, met de herinnering aan jou.